किं वर्णयामि तव देवि महत्त्वमम्ब
यद्वेदगीतमहिमाऽपि सुरस्रवन्ती |
सङ्गं स्वयं वितनुते कटके समेत्य
साकं त्वया वसति मासमपीह तुङ्गे ||१||

kiṃ varṇayāmi tava devi mahattvamamba
yadvedagītamahimā’pi surasravantī |
saṅgaṃ svayaṃ vitanute kaṭake sametya
sākaṃ tvayā vasati māsamapīha tuṅge ||1||

यो मानवस्तव जले स्नपनं विधत्ते
किं भाग्यमस्य कथयामि मलघ्नि तुङ्गे |
मद्रूपमेतु मनुजोऽयमिति प्रवादं
विष्ण्वीश्वरौ कुरुत आदिविनाशशून्यम् ||२||

yo mānavastava jale snapanaṃ vidhatte
kiṃ bhāgyamasya kathayāmi malaghni tuṅge |
madrūpametu manujo’yamiti pravādaṃ
viṣṇvīśvarau kuruta ādivināśaśūnyam ||2||

दुःखसम्भिन्नसुखदा देवास्तिष्ठन्तु भूरिशः |
दुःखासम्भिन्नसुखदां तुङ्गभद्रां नमाम्यहम् ||३||

duḥkhasambhinnasukhadā devāstiṣṭhantu bhūriśaḥ |
duḥkhāsambhinnasukhadāṃ tuṅgabhadrāṃ namāmyaham ||3||

भक्तजनप्रसृतेयं करुणाधारा विभाति तुङ्गायाः |
स्रोतोरूपं दधती स्नातृजनानां समस्तपापहरा ||४||

bhaktajanaprasṛteyaṃ karuṇādhārā vibhāti tuṅgāyāḥ |
srotorūpaṃ dadhatī snātṛjanānāṃ samastapāpaharā ||4||

मज्जले स्नपनकर्तृनराणां तुङ्गभद्रमनिशं करवाणि |
सूचनाय भवती करुणार्द्रे तादृशं किल दधात्यभिधानम् ||५||

majjale snapanakartṛnarāṇāṃ tuṅgabhadramaniśaṃ karavāṇi |
sūcanāya bhavatī karuṇārdre tādṛśaṃ kila dadhātyabhidhānam ||5||

तुङ्गे शुभदतरङ्गे मकरतुरङ्गेऽक्षिनिर्जितकुरङ्गे |
शृङ्गेरी पुररङ्गे कचधुतभृङ्गे रमस्व हृद्रङ्गे ||६||

tuṅge śubhadataraṅge makaraturaṅge’kṣinirjitakuraṅge |
śṛṅgerī puraraṅge kacadhutabhṛṅge ramasva hṛdraṅge ||6||

धिग् लोचने परमसुन्दरतुङ्गभद्रा-
सन्दर्शनेन रहिते रसनां च तां धिक् |
या स्वादयेन्न किटिजन्मपयस्तथात्र
न स्नाति योऽस्य मनुजस्य धिगस्तु जन्म ||७||

dhig locane paramasundaratuṅgabhadrā-
sandarśanena rahite rasanāṃ ca tāṃ dhik |
yā svādayenna kiṭijanmapayastathātra
na snāti yo’sya manujasya dhigastu janma ||7||

त्वदीयं तुङ्गेऽम्भो बहुमधुरिमाढ्यं ह्यमृतवत्
ततः सर्वं जात्या जलममृतशब्दप्रगदितम् |
त्वदन्यासामम्भः प्रकटसरितां यद्विषनिभं
ततः सर्वं जात्या विषमिति च शब्देन गदितम् ||८||

tvadīyaṃ tuṅge’mbho bahumadhurimāḍhyaṃ hyamṛtavat
tataḥ sarvaṃ jātyā jalamamṛtaśabdapragaditam |
tvadanyāsāmambhaḥ prakaṭasaritāṃ yadviṣanibhaṃ
tataḥ sarvaṃ jātyā viṣamiti ca śabdena gaditam ||8||