हृदम्भोजे कृष्णः सजलजलदश्यामलतनुः
सरोजाक्षः स्रग्वी मकुटकटकाद्याभरणवान् ।
शरद्राकानाथप्रतिमवदनः श्रीमुरलिकां
वहन्ध्येयो गोपीगणपरिवृतः कुङ्कुमचितः ॥ १ ॥

hṛdambhoje kṛṣṇaḥ sajalajaladaśyāmalatanuḥ
sarojākṣaḥ sragvī makuṭakaṭakādyābharaṇavān ;
śaradrākānāthapratimavadanaḥ śrīmuralikāṃ
vahandhyeyo gopīgaṇaparivṛtaḥ kuṅkumacitaḥ . 1 .

पयोम्भोधेर्द्वीपान्मम हृदयमायाहि भगव-
न्मणिव्रातभ्राजत्कनकवरपीठं भज हरे ।
सुचिह्नौ ते पादौ यदुकुलज नेनेज्मि सुजलै-
र्गृहाणेदं दूर्वादलजलवदर्घ्यं मुररिपो ॥ २ ॥

payombhodherdvīpānmama hṛdayamāyāhi bhagava-
nmaṇivrātabhrājatkanakavarapīṭhaṃ bhaja hare ;
sucihnau te pādau yadukulaja nenejmi sujalai-
rgṛhāṇedaṃ dūrvādalajalavadarghyaṃ muraripo . 2 .

त्वमाचामोपेन्द्र त्रिदशसरिदम्भोऽतिशिशिरं
भजस्वेमं पञ्चामृतफलरसाप्लावमघहन् ।
द्युनद्याः कालिन्द्या अपि कनककुम्भस्थितमिदं
जलं तेन स्नानं कुरु कुरु कुरुष्वाचमनकम् ॥ ३ ॥

tvamācāmopendra tridaśasaridambho’tiśiśiraṃ
bhajasvemaṃ pañcāmṛtaphalarasāplāvamaghahan ;
dyunadyāḥ kālindyā api kanakakumbhasthitamidaṃ
jalaṃ tena snānaṃ kuru kuru kuruṣvācamanakam . 3 .

तटिद्वर्णे वस्त्रे भज विजयकान्ताधिहरण
प्रलम्बारिभ्रातर्मृदुलमुपवीतं कुर गले ।
ललाटे पाटीरं मृगमदयुतं धारय हरे
गृहाणेदं माल्यं शतदलतुलस्यादिरचितम् ॥ ४ ॥

taṭidvarṇe vastre bhaja vijayakāntādhiharaṇa
pralambāribhrātarmṛdulamupavītaṃ kura gale ;
lalāṭe pāṭīraṃ mṛgamadayutaṃ dhāraya hare
gṛhāṇedaṃ mālyaṃ śatadalatulasyādiracitam . 4 .

दशाङ्गं धूपं सद्वरद चरणाग्रेऽर्पितमिदं
मुखं दीपेनेन्दुप्रभविरजसं देव कलये ।
इमौ पाणी वाणीपतिनुत सकर्पूररजसा
विशोध्याग्रे दत्तं सलिलमिदमाचाम नृहरे ॥ ५ ॥

daśāṅgaṃ dhūpaṃ sadvarada caraṇāgre’rpitamidaṃ
mukhaṃ dīpenenduprabhavirajasaṃ deva kalaye ;
imau pāṇī vāṇīpatinuta sakarpūrarajasā
viśodhyāgre dattaṃ salilamidamācāma nṛhare . 5 .

सदातृप्तान्नं षड्रसवदखिलव्यञ्जनयुतं
सुवर्णामत्रे गोघृतचषकयुक्ते स्थितमिदम् ।
यशोदासूनो तत्परमदययाशान सखिभिः
प्रसादं वाञ्छद्भिः सह तदनु नीरं पिब विभो ॥ ६ ॥

sadātṛptānnaṃ ṣaḍrasavadakhilavyañjanayutaṃ
suvarṇāmatre goghṛtacaṣakayukte sthitamidam ;
yaśodāsūno tatparamadayayāśāna sakhibhiḥ
prasādaṃ vāñchadbhiḥ saha tadanu nīraṃ piba vibho . 6 .

सचूर्णं ताम्बूलं मुखशुचिकरं भक्षय हरे
फलं स्वादु प्रीत्या परिमलवदास्वादय चिरम् ।
सपर्यापर्याप्त्यै कनकमणिजातं स्थितमिदं
प्रदीपैरारार्तिं जलधितनयाश्लिष्ट रचये ॥ ७ ॥

sacūrṇaṃ tāmbūlaṃ mukhaśucikaraṃ bhakṣaya hare
phalaṃ svādu prītyā parimalavadāsvādaya ciram ;
saparyāparyāptyai kanakamaṇijātaṃ sthitamidaṃ
pradīpairārārtiṃ jaladhitanayāśliṣṭa racaye . 7 .

विजातीयैः पुष्पैरतिसुरभिभिर्बिल्वतुलसी-
युतैश्चेमं पुष्पाञ्जलिमजित ते मूर्ध्नि निदधे ।
तव प्रादक्षिण्यक्रमणमघविध्वंसि रचितं
चतुर्वारं विष्णो जनिपथगतेश्चान्तविदुषा ॥ ८ ॥

vijātīyaiḥ puṣpairatisurabhibhirbilvatulasī-
yutaiścemaṃ puṣpāñjalimajita te mūrdhni nidadhe ;
tava prādakṣiṇyakramaṇamaghavidhvaṃsi racitaṃ
caturvāraṃ viṣṇo janipathagateścāntaviduṣā . 8 .

नमस्कारोऽष्टाङ्गः सकलदुरितध्वंसनपटुः
कृतं नृत्यं गीतं स्तुतिरपि रमाकान्त त इयम् ।
तव प्रीत्यै भूयादहमपि च दासस्तव विभो
कृतं छिद्रं पूर्णं कुरु कुरु नमस्तेऽस्तु भगवन् ॥ ९ ॥

namaskāro’ṣṭāṅgaḥ sakaladuritadhvaṃsanapaṭuḥ
kṛtaṃ nṛtyaṃ gītaṃ stutirapi ramākānta ta iyam ;
tava prītyai bhūyādahamapi ca dāsastava vibho
kṛtaṃ chidraṃ pūrṇaṃ kuru kuru namaste’stu bhagavan . 9 .

सदा सेव्यः कृष्णः सजलघननीलः करतले
दधानो दध्यन्नं तदनु नवनीतं मुरलिकाम् ।
कदाचित्कान्तानां कुचकलशपत्रालिरचना-
समासक्तः स्निग्धैः सह शिशुविहारं विरचयन् ॥ १० ॥

sadā sevyaḥ kṛṣṇaḥ sajalaghananīlaḥ karatale
dadhāno dadhyannaṃ tadanu navanītaṃ muralikām ;
kadācitkāntānāṃ kucakalaśapatrāliracanā-
samāsaktaḥ snigdhaiḥ saha śiśuvihāraṃ viracayan . 10 .